-ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ -ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ -ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Συγγραφέας ΑΚΡΙΒΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
ΣΑΛΕΣΙΩΤΗΣ Π. ΜΙΧΑΛΗΣ
isbn 978-960-390-187-7 Έκδοση 2007 Σελίδες 128 Διαστάσεις 13X22
Ο τουρισμός αποτελεί για την Ελλάδα μία από τις σημαντικότερες πηγές πλούτου μαζί με τη ναυτιλία. Η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση φιλοξενίας από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Για τη διατήρηση και ανάπτυξη του τουρισμού είναι απαραίτητη η συνεργασία όλων των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενων φορέων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.
Ο τουρισμός μπορεί να οριστεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με το πρίσμα μέσα από το οποίο θεωρείται κάθε φορά. Με άλλα λόγια, διαφορετικά βλέπει τον τουρισμό ένας οικονομολόγος (π.χ. ως ιδιωτική κατανάλωση), διαφορετικά ένας κοινωνιολόγος (π.χ. ως μετακίνηση κοινωνικών ομάδων), ένας νομικός (π.χ. ως σύναψη συμβάσεων και πρακτορεία), διαφορετικά ένας ψυχολόγος κ.λπ.
Στη βάση του ο τουρισμός αποτελεί ένα οικονομικό φαινόμενο με σημαντικές επιπτώσεις σε μεγάλο αριθμό κοινωνικών ομάδων, ατόμων αλλά και στο περιβάλλον (Ηγουμενάκης, Κραβαρίτης, 2004). Στην Ελλάδα, η οποία αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως, οι επιπτώσεις αυτές αυξάνονται σημαντικά αν ληφθεί επιπλέον υπόψη ότι περί το 20% του ενεργού ανθρώπινου δυναμικού της χώρας εργάζεται σε επιχειρήσεις που συνδέονται με τον τουρισμό.
Σε μία ευρύτερη γενική προσέγγιση ο τουρισμός θα μπορούσε να οριστεί ως το σύνολο των διαδικασιών, δραστηριοτήτων και εκροών που απορρέουν από τις σχέσεις και τις συναλλαγές μεταξύ των τουριστών και:
των προμηθευτών των τουριστικών υπηρεσιών,
της κυβέρνησης της χώρας φιλοξενίας τους,
τις τοπικές κοινωνίες που υποδέχονται τους τουρίστες και
το ευρύτερο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον
που εμπλέκονται στην προσέλκυση και τη φιλοξενία των τουριστών.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (ΠΟΤ-UNWTO) δίνει τον παρακάτω ορισμό:
Ο τουρισμός περιλαμβάνει τις δραστηριότητες των ανθρώπων που ταξιδεύουν και διαμένουν σε προορισμούς και περιοχές άλλες εκτός από αυτές που αποτελούν το συνηθισμένο περιβάλλον τους (π.χ. τον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους) και για χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνά τον έναν χρόνο (χωρίς διακοπές), με σκοπό την αναψυχή, την ικανοποίηση των επαγγελματικών τους αναγκών κ.ά.
|